Με το όνομα χθόνιοι θεοί ή χθόνιες θεότητες ή υποχθόνιες θεότητες χαρακτήριζαν οι αρχαίοι Έλληνες τις διάφορες θεότητες της ελληνικής μυθολογίας που είχαν σχέση με τον κάτω κόσμο ή τη Χθόνα, δηλαδή τη Γη, εξ ου και υποχθόνιοι. Σήμερα ο ίδιος όρος χρησιμοποιείται στα ελληνικά και για τον χαρακτηρισμό παρόμοιων θεοτήτων, του κάτω κόσμου, και από μυθολογίες άλλων πολιτισμών.

Στη κατηγορία αυτή περιλαμβάνονταν ο Άδης με κυρίαρχη θέση, ο Πλούτων, η Δήμητρα, η Περσεφόνη, η Εκάτη, ο Χθόνιος Ερμής, ο Χάρων, ο Θάνατος, ο Ηρακλής Παγκράτης κ.λπ.

Στους χθόνιους θεούς, οι αρχαίοι Έλληνες, προσέφεραν σπονδές και γίνονταν διάφορες επικλήσεις και προσευχές προκειμένου να φανούν ευμενείς στους νεκρούς, ιδιαίτερα σ΄ εκείνους που είχαν πεθάνει νέοι ή και άδικα, αλλά και για τους "εν ζωή". Συνέχεια εκείνων των επικλήσεων είναι οι αντίστοιχες των σημερινών επικλήσεων στις νεκρώσιμες ακολουθίες, που τηρούν οι χριστιανοί.

• Σημειώνεται ότι με το όνομα Χθων, οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την επιφάνεια της Γης, τα βάθη της Γης (υποχθόνια), αλλά σε χρήση αποδίδονταν και ως έτερο όνομα (επίκλησης) της Γαίας.